Nu we de eerste interviews achter de rug hebben, gaven we nu de voorkeur aan een dubbel-klapper. Moeder Jeanne en dochter Dieuwke slijten namelijk al geruime tijd vele kilometers bij onze loopgroep.

Een spectaculaire ontvangst viel ons ten deel zoals de foto laat zien, de rode loper was uitgerold en voorzien van sfeervolle verlichting. Echte kenners klaarblijkelijk want wat later werden we begeleid naar een indrukwekkende bierkelder. Rondom geheel in verlichte vitrines voorzien van honderden verschillende flesjes bier uit de gehele wereld, tja hierin voelde we ons thuis. Een mooie entourage zowaar, maar naar verloop van tijd besloten toch maar eens het interview te laten aanvangen.

In huize Jacobs te Heeswijk-Dinther zwaait Jeanne de scepter dus, met als basis het Bouwbedrijf Jacobs, maar ook gewoon het thuis van de familie. Het drukke gezinsleven, waarbij ze ook alle huis- tuin en keukenklusjes voor haar rekening neemt zou de indruk wekken dat er geen tijd over blijft voor ontspanning. Het tegendeel is echter waar….. zelfs buiten het lopen om, is ze nog bij diverse andere gelegenheden actief. Zo wordt er al één avond besteed waar Jeanne haar stem ten gehore brengt, en wel bij Zangvereniging Vivace in Heeswijk-Dinther. Hier is ze al 13 jaar lid en geeft met dit koor regelmatig uitvoeringen in de regio. Daarnaast speelt ze samen met haar Theo in het dweilorkest “’t Kumt wel”. Bespeelt Theo er de schuiftrombone, Jeanne beheerst het spelen op de bariton, waarvan we prompt een solo te horen krijgen. Bij dit orkest is ze ook al 15 jaar trouw aanwezig op de wekelijkse oefenavond. Ondanks alle verplichtingen ten opzichte van het Bouwbedijf en de aanwezigheid bij de verschillende verenigingen, is er toch de optie om één avond in de week met de voetjes op de bank te liggen.

Maar met haar drukke sociale leven en ook nog eens een grote familie in de achterban, is dit moeilijk te realiseren. Bijeenkomsten op de zaak en regelmatig een feestje sturen dit plannetje om de haverklap in de war.

Dorstige omgeving, zo’n bierkelder daarom nu even de catering z’n gang laten gaan….

Enkele Privé Vraagjes

Geboren   : 16 augustus 1957 te Vinkel als Jeanne Pennings
Kinderen   : 2 dochters, Marrit (26) en Dieuwke ( 23) en een zoon Jorin( 21).
Man         : Theo, door wie ze al 30 jaar verwend wordt en hoe!
Beroep     : Als voortgezet onderwijs de INAS gevolgd ( zorgsector), waarna Jeanne  voor 13 jaar als gezinsverzorgster werkzaam is geweest. Een periode van ongeveer 10 jaar volgde, waarin de zorg voor de eigen kinderen de hoofdmoot vormde. In deze periode ging Jeanne zich ook verdiepen in de administratie van het bouwbedrijf dat toen nog in handen was van de broer van Theo. In 2001 werd het bedrijf overgenomen en werd een gedeelte van de administratie naar haar toegetrokken. Dit is echter nog maar één onderdeel, van haar werkzame bestaan.

Het begeleiden van religieuzen in het verzorgingshuis “De Bongerd”,is haar voornaamste job. Hier begeleid ze deze mensen tijdens bezoekjes aan dokters, ziekenhuizen, tandartsen e.d., een wisselende baan waarbij de vertrouwensband die hierbij wordt opgebouwd veel voldoening geeft.

In het aangelegen bejaardenhuis is Jeanne dan ook nog eens actief als verzorgster van ouderen, en neemt ze de zorghulp voor haar rekening, zodat deze mensen aan een natje en droogje toekomen.

Vakantie : voorheen echte campingbewoners, maar de laatste jaren gewend aan

het geregelde hotel- en resorts gebeuren. Uiteraard moet er wel wat

te ondernemen zijn en dan graag in zonnige en warme oorden.

Muziek    : zoals Jeanne zelf zegt “van alles wa”. Dus varieerend van Nederlands-

talig tot aan Queen toe.

Wat zijn de P.R.’s

Ondanks dat ze er niet zo mee bezig is om p.r.’s te scoren, komt Jeanne met een

kattebelletje op de proppen, en blijkt ze zich toch voorbereid te hebben op deze vraag.

5 km   : 25.20

10 km : 55.25

15 km : 1.25.51 ( 7 heuvelenloop)

21.1 km : 2.02.21 ( Brussel 2010)

Wanneer begonnen en Waarom

Jeanne is al ongeveer 25 jaar actief als hardloopster en gewoon begonnen met wat loopmaatjes uit Heeswijk waaronder toen al Annie vd Berg. Daarna nog eens lid geweest bij een trimgroepje uit Veghel, regelmatig onderbroken door de zwangerschappen van de kinderen. In 1996 besloot ze de andere kant van ’t kanaal op te zoeken en belandde ze al bij de Loopgroep Wijbosch ( toen nog niet die naam voerend overigens), welk toen de garage bij Frans vd Pol nog gebruikte als omkleedgelegenheid.

Ongeveer 10 jaar geleden ontmoette ze Erica in de aanloop naar de “Jubileumloop” in Heeswijk-Dinther,die ze destijds ook samen voltooiden als één van hun eerste georganiseerde wedstrijdjes. Wat later zijn ze samen bij de Loopgroep gegaan, wat de aanzet heeft gegeven om continuïteit in het lopen te brengen.

Hoeveel keer train je, en met Wie

Dinsdag en zaterdag zijn de vaste trainingsdagen van Jeanne bij de Loopgroep, wat aangevuld wordt met een training op donderdag zodat er toch wekelijks  25 tot 30 kilometers op de teller staan. Ondanks dat buurten met een ieder die in haar omgeving verkeerd vaste prik is, slijt ze toch de meeste kilometers en buurt met Erica. ( als we blessure vrij zijn)

Ervaringen meegemaakt tijdens de hardloopcarrière.

Een vervelend maar wel komisch verhaal dient zich aan. ’t Was in de tijd dat Jeanne nog samen met loopmaatjes haar meters maakte. In Heeswijk-Dinther zag een automobilist het fraaie duo lopen en besloot prompt maar eens de weg te vragen naar Vorstenbosch. Uiteraard volgde er een duidelijke uitleg, die ondanks de aanwezige bewegwijzering eigenlijk overbodig bleek. Echter de automobilist verdwaalde in Heeswijk-Dinther (dat geeft al te denken…red), en bij een blokje om kruisten zich opnieuw de wegen met de aantrekkelijke loopsters. Jeanne en haar loopmaatje begaven zich op verzoek van de chauffeur weer bij de auto, maar nu bleek hij de weg gevonden te hebben en toonde z’n volledige koopwaar. Hierop antwoordde Jeanne dat “ie mar unne keer trug moest komme as ze nie zo muug waren”. Tis wa!!

Ik ben trots op

Positief als ze is, geniet  Jeanne van het hele gebeuren van ’t leven, het gezin…eigenlijk gewoon alles wat er speelt. Hierbij uitstralend dat ze gelukkig is, beseft ze toch wel dat blessures wat roet in ’t eten kunnen strooien. Zo is ze onlangs nog eens een half jaar uit de running geweest met ernstige rugklachten, die ze nu gelukkig de baas is.

Haar positieve uitgangspunt is dan ook, dat bij benadering iets “Halfvol” is, in plaats van “Halfleeg”.

Ze hoopt nog heel veel gezonde en gezellige kilometers te lopen bij Loopgroep Wijbosch.